Kalbi hep Sevilmeyenler ülkesi

Küçük bir çocukken
kimsesiz hissettiði
gözyaþlarýný hep kendisinin sildigi
anlara gitti.
Yalnýzlýk duvarlarýyla
dolu karanlýk bir odada
renklerinin elinden alýndýðý
gölgelerle dost olduðu zamanlar
aklýna geldi.
Ýçindeki çocuðun
yaralanýp bir çöp gibi atýldýðý
sevilmedigi hikayesini hatýrladý.
Gözlerinin ilgisizlikten,
sevgisizlikten
cenazesi kýlýnmýþ
umut denen noktacýðýn silsilesi yoktu
O’nun hikayesinde
Karanlýk bir tünelin ucundaki ýþýktý
O çöp kontenyarýnda bulup,
elinden hiç býrakmadýðý bebeði.
Kimsesizligini unutturan bebeðine
Sýmsýký sarýlarak,
Hüngür hüngür ne çok aðlamýþtý gecelerce O çocuk..
Ýþte o çocuk þimdi büyüdü yüreðinde ki acýlarýda..
Týpký sevgisizlikle beslenen diðer yaralý çocuklar gibi.
Kalbi hep sevilmeyenler ülkesi.
Yine tek dostu bir kolu kýrýk bebeði
Ve onu hiç yalnýz býrakmayan Rabbi...

Nevin Aktekin Gülfirat

Üstada bu güzel küçük nazire þiir Teþekkürler 🙏

Dolaþtý sokaklarý çocuk
Kanadý kýrýk kuþtu
Minnacýk yüreði kýrýlýp dúþtü
Topladý eliyle, yokladý sokaklarý
Kimsecikler yoktu..

Aþýk Niyazi

Sosyal Medyada Paylaşın: