Çay bardaðýmdan yüzüme doðru vuruyor sýcaklýk,
Seni yazmak istesem de o eski gücüm yok artýk,
Gençken çýlgýnlýk da güzeldi ama tadýnda da býraktýk,
Þimdi bakýnca aynalara,yüzümdeki çizgiler daha tanýdýk.
Özlüyorum bazen þýmarýk ama aptal olduðum günleri,
Briktirdim dünleri,taþýyorm yüreðimde sevdiklerimi,
Kýsaca Borçalýda deniz,bende uçmak için kanat yok,
Kaderimiz bu topraklarda yazýlmýþ,kandýramam kendimi.
Anlýyorum benden sonra gelenleri,þimdi ki gençleri
Ama ben de kestiremiyorum önüme gelecekleri,
Kaç defa yanýlýrým bilemem týpký geçmiþde ki gibi,
Kendimi akýllý saydýðým günlere yazýk,utandýrýyor beni.
Özeleþtiri bu,
Seyyah için ruhundaki sanattan daha deðerlisi yok,
Olmamalý da zaten,herþeyden çok fazla var hemde çok.