ÖLÜMÜN SOĞUK NEFESİ

Duvarda bir mum izi
Etraf zifiri karanlýk
Yüreðimde kör baykuþlar
Uçuþan yarasalar
Bir ayaðý hafif aksak bir sandalye
Ve zorla oturtulmuþ mutluluk

Köþede az ötede çocukluðum
Ellerinde pamuk þekeri tutan o kýz çocuðu
Hýncahýnç bir yalnýzlýk
Sessizliðin melodisi kulaklarýmý týrmalýyor
Kan kusuyor içimdeki beynimi kemiren fareler
Kuyruk darbeleri sarsýyor bedenimi
Ýki sivri diþ arasýnda umutlarým

Gecenin sessizliðini yýrtýyor çýðlýklarým
Esiyor tamda soluma ölümün o soðuk nefesi
Anadan üryan artýk tüm düþlerim

Göz çukurlarýmda ölü ceninler
Göbek baðlarýndan piþmanlýk akýyor
Ve ben bir mum arýyorum
Hadi çak kibriti bitsin bu karanlýk
Korkuyorum




Sosyal Medyada Paylaşın: