Aðýr aðýr geçiyor du sokaklarýndan yalnýzlýk Ve sen toprak adam ahþap kadýna aþýktýn Içinde çocuk gibi aðlayan sevgine inat Kanatýyordu suskunluk yürek oyuklarýný
Göðüs kafesine dayanýyordu yüreðin yaralý bir güvercin gibi Þehrin mavisi gecenin karasýna kafa tutuyordu Masallar aðarýp gün kýzarýnca Eski bir yolcu rüzgar ýþýklý muþtular saçýyordu nasýr tutmuþ elleriyle Yüreðini yüreðine banýp gölge ucunda sallandýrýyor du mutsuzluklarýný kýrlangýç fýrtýnalarý Bir gece kelebeði konuyordu badi parmaðýna Umut adýna Aþk yýrtýyordu göðün tutuþan yüreðini
Ve mavi yüzlü bebekler doðuyordu Ýçinde patlayan umutsuzluk çýbanlarýna inat Süt beyazý ellerinde merhaba diyordu Umut adýna mavi yarýnlar Týpký denize düþen ayýn gölgesi gibi Alaca bir karanlýðý resmediyordu Pinokyo bebekler
Sosyal Medyada Paylaşın:
KeLeBeK EtKiSii Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.