Ölümdür Bana
Þikayetçiyim zavallý aklýmdan,
Derbederim ettiðim kusurlardan.
Piþmaným sözünü tutmadýðýmdan,
Ne diyim gülüm ettiklerin haktýr bana.
Bilmedim gülümün deðerini,
Batýrdý ayrýlýðýn dikenini.
Çekerim yarin hasretini,
Sözüm yoktur gülüm hasretin haktýr bana.
Dert zedeyim aþkýndan yanarým,
Derdim sensizlik olduðundan kanarým.
Gamdan oluþtu gençlik baharým,
Suçun yoktur gülüm sensizlik haktýr bana.
Gurbet odun oldu ateþime,
Söz geçiremem yüreðime.
Gözlerin sebeptir sözlerime,
Affet gülüm ayrýlýk zuldür bana.
Öteden beridir uzaksýn gözümde,
Hayalin vardýr geceleri düþümde.
Sevdan her mevsim gönlümde,
Ahuzarýmsýn, kaldýn özümde.
Elem doldum Gülçinim, sarý gül ölümdür bana
Vuslat Nöbetçisi
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vuslat Nöbetçisi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.