Yaðmurlu bir gündü gelip gidiþin, Ne çok ümit etmistik tren gelmesin diye, Yaðmurda ýslanmak vardý þimdi. Tren gelsede olur gelmesede.
Ayrýlýrken tekrar görüþmek ümidiyle sýký sýký kucaklaþýp hüzünlenmiþtik. Ben yine her zamanki afacan çocuklar gibi baþlamýþtým þarkýya, "Kara tren gecikir belki hiç gelmez" Gülümseyip inþAllah demiþtik. Bundan sonra tren gelsede olur gelmesede.
Þimdi her tren sireni duyduðumda, Yaðmurlu vedalaþtýðýmýz gün gelir aklýma, Kâh hüzünlenip kâh güldüðümüz dakikalar, Veda ve hoþçakal sözleri, tekrar görüþme ümidiyle biten birgün. Sen yeterki iste Artýk tren gelsede olur gelmesede..! Havva Kuþcu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Havva kuşcu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.