hayret,
yokluðumu fýrsat bilip
kapýna dayanmamýþ ayrýlýk
acaba dayandý da beni mi buldu içinde
umudu boðazýnda kalmýþtýr
ona da yazýk
merak etmiyor deðilim aslýnda
hani yalnýzlýðýn iki eli belinde
karþýna dikilip
ben sana demedim mi" der ya
ne cevap verdin bilmiyorum
belki sýr sakladý gözlerin
belki de tek damladýr suale
o umarsýz derya
hayret,
edebilirsin sen de
çekinme,
gün pazar nasýlsa
batan bir þiirin kelimeleri bunlar
der,
etiketin yarýsýna düþürürüz anlamý
üþürse akþam üstü
kalem tezgahtar olur
harfler tükenir
kaðýtsa tütsü
þimdilik bu kadarý kafi olsun hayrete
kahveler gözlerinden
fincaný benden
k’afiyetle..