M.S. 79 Yýllarýydý, Aylardan aðustos.
Bir kâvim vardý, orada.
Vezüv’ün eteðinde.
Bir yaný yüce daðlar,
Bir yaný engin deniz.
Þaþaalý günlerdi,
Yaþadýlar öylece.
Zevk-ü sefâ içinde.
Binbir çeþit nimetle,
Gününü gün ettiler.
Keseleri doluydu,
Hemde mâmur evleri.
Köleler çalýþtýlar,
Binbir emek vererek.
Efendiler gaddardý,
Az bir yemek vererek.
Öyle azmýþlardý ki.!
Baba kýzýyla oldu,
Anne ise oðulla.!
Öyle batmýþlardý ki,
O zevkin çirkefine.!
Onlara biçilendi,
Yüce Rabbimden azab.
Günbe gün geliyordu,
Üstlerine felâket.
Lût kavmiydi onlarýn,
Tarihte ki örneði.
Gün gelince patladý,
Vezüvdeki kaynayan.
O mâmur beldeleri,
Yakýp, yýkýp kül etti.
Bir canlý da kalmadý,
Hiç geriye onlardan.
Yýllar sonra bizlere,
Ýbretlikti görünen.
......................Eskiþehir-2008
Lût kavminin helâký...Kamer suresi,ayet-33-39
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.