Sarp bir yalnýzlýk takarak yüreðime giriyorum þehre Güneþin doðuþunu görmeden gidiyor sekiz vardiyasýnýn iþçileri duraklara Geriye kuþlar esnaflar dilenciler ve biz emekçiler Garip bir þekilde dolaþýyorum þehri
Bir þeyler anlatýlýyor camilerde Üç kez Üç kez helal olsun Yaþlý amcalar bankta ellerinde tesbih Belediye ve kuþ sesleri Ve Suriyeliler Üzüntü ile bakan çocuklarý saymýyorum bile Görebilen var mý onlarý?
Yüreðimizde ki iltihabý söker mi kara sakýz? Ölü birine ne anlatýyorum ki ben Gözlerimizde görmezden gelen bir körlük Alýþýk deðil mi insan?
Askerlerin peþinde koþan þehrin merkezinde bulunan fahiþeler Barlar biralar meyhaneler Ehveni þer misali kahveler...
Ýþte evlerine dönüyor yaðmurun altýnda kalan iþçiler ve serçeler Bir ben dolaþýyorum þehirde Çakýllar kaldýrýmlar yeniliyor ayaklarýma. Bir þiirin peþine sürüklüyor beni ellerim Dolaþa bileceðim her yeri dolaþtýrýyor en çýlgýn yanýmla
Üstüme kuþ sesinden baþka bir þey almadan.
Ömer Altýntaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ömer Altıntaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.