Acı ile oynayan çocuklar
Akþamlarý büyür çocuklar
Sýðýnak battaniyeler ve yastýklar
Akþamlarý
Uyku, hayallere giden yollarda bir radar
Akþamlarý daha bir korkar çocuklar
Z harfi kadar yalnýz
Ah
Çocuktum
Kaðýttan yapma heveslerim vardý
Düþlerim
Acýlarým vardý
Acýyý omuzlayarak yürürdüm eve akþamlarý
Her gün
Yaþamak alýþkanlýðý kazanýrdým gitgide
Her gün eksilerek
Yaþým ilerledikçe çocuksu yaným hep acýrdý
Acýrdý ellerim
Uzar giderdi
Dizlerimden önce kanardý yüreðim
Akþamlarý alýn.
Alýn
Alýn akþamlarý benden
Hüznün bir çipi var yüreðimde belli ki
Nere gitsem kahkahalarýmda soluyor papatyalar
Fýrtýnalý bir gece gibi ellerim
Korkarým bir güle uzanýrken
Korkarým aþktan yara alýrsam
Korkarým
Ya ben de bir gün büyürsem
Her sabah ayný durakta bekleyen tan aðýrmadan uyanan babalar gibi
Neden kaðýt toplamak için güzel olmasýn çamura saplanmýþ esmer tenli bir araba
Ah
Sýrtlanýyorum þimdi acýlarýmla
Sýrtlanýyorum
Sýrtlanýyorum bütün çocuklar adýna
Ýþte çamurdan çýkýyor araba.
Ve dönerek bana acýklý bir bakýþla sýrtý kambur çocuk
Gülüyor
Gülüyor
Ve iþte ilk defa bana gülümsüyor mutluluk
Büyümemeliydim
Kalmalýydý
O mayhoþ tadý eriklerin çocuklarýn kucaklarýnda.
Ömer Altýntaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.