KÜL OLURSUN
Öz öze karýþýnca, aþk bütüne kavuþur,
Büyülenir gözlerde, yanar ten, kül olursun.
Durur üç vakit zaman, birler bine kavuþur,
Can cana doyduðunda, yanar ten, kül olursun.
Sevdayý besler yürek, çaðlar derin nefeste,
Su misali testide, sanar umman kafeste,
Ne eksik ne fazladýr, dengededir heveste,
Har kana dolduðunda, yanar ten, kül olursun.
Peþ peþe doðum yapar, cilve can-ý ölgünde,
Mahrem sýrlar periþan, renkten renge özgünce.
Þafaða kadar çýplak, mahkum eder özgürce,
Tan tanda solduðunda, yanar ten, kül olursun.
Vakit döner hülyadan, gizli gizli boþlukta,
Ürperir zaman sanki, hiç farký yok maþukta,
Açýlýr yeni bir gün, kýlavuzdur dostlukta,
Can yari bulduðunda, yanar ten, kül olursun.
Aykýz’ým özün ile, zihnin çýkarsýn baþtan,
Yüzünde parlasýn aþk, güçlü kýlsýn o taçtan,
Kudret olur saadet, dolu içersin tastan,
Tül varý yorduðunda, yanar ten, kül olursun.
Leyla Koçak Oruç
27 Ekim 2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.