EDA
Ay ýþýðýnýn altýnda eda ediyorum,
Var mý baþka çarem sevgilim?
Aþkýn ehlindenim, sarhoþum biliyorum,
Ayýktýr þirin lebinle sevgilim.
Saçlarýmý kement ediyorum boynuna
Tellerim, ipekçe sefada sevgilim.
Uçlarý usulca deyince koynuna,
Harýnda sevinçle yanar sevgilim.
Gözlerin diyorum can, ferdir geceme,
Þavk da neymiþ hardýr sevgilim,
Erirken bakýþlarým akar heceye,
Dil de kalem de yanar sevgilim.
Boyun bükmek gönül iþidir güllere,
Kokusu deli eder, estikçe sevgilim.
Gerçek aþýklar bülbüldür çöllere,
Þakýyýpta tülüme konar sevgilim.
Düþlediðim zamanlarýn, zamanýna baðbansýn,
Baðýndaki þaraptan sarhoþum, sevgilim.
Yudumca içtikçe þairce çaðlarým,
Gül dibinde, meþkte edayým sevgilim.
Leyla Koçak Oruç
4 Mayýs 2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.