kendi baþýmý kendim belaya attým bir gün geldiðinde anlatsam da her þey çok geç seninle fark etmiþtim kalbimin attýðýný tüm zamanlarýmdýn açmamýþ bir çiçektin gölgelerimi kovan ýþýk okuduðum kitaplardan gelen bahçedeki güldün saçlarýn siyahtý hem uzun ah bir büyüyü sen bozdun sen beni çözmüþtün yýkýlmaktan kurtardýn hayatýmýn son saatlerinden hayata döndürdün bir gün bir hata yaptým hüzünlü þarkýlarda yazýlan ben artýk o þarkýlardým terkedilmiþ yerlere düþtüm ne ýþýðým var ne de sevincim karanlýklar içindeyim dýþarýda güneþ doðmak üzere ne olur beni þimdi terk etme …
mustafa kaya 30.10.2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
e.mustafa kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.