Sarışın Bir Ağlamaktı
Sarýþýn Bir Aðlamaktý
sarýþýn bir aðlamaktý
ikimizinki de
temmuzu paylaþtýk bir yastýkta
temmuzda olmak tek suçumuzdu
aðustos rüzgarlarýna için için aðlaþmaksa
yalnýz ama yalnýz bana düþtü
temmuz boylum
nisan bakýþlarýnla mý ýslattýn bakýþlarýmý
sabaha saçlarýný ýsladým
hayata katlanmanýn tek mefkuresi buydu
daracýk bir odasý vardý kirpiklerinin
kýrmýzý ýþýklý
kýrmýzý ýþýklý yataklarda öldürdük
ayný anda
hem birbirimizi
hem kendimizi
dokunsak yalan
bakýþsak doðruydu
yalan seviþtik
doðru bakýþtýk
konuþmaksa beklenen sekizinci bir iklimdi
ben ne zaman þarkýlardan dem vursam
senin baban öðretmendi
þiirler söylesem menekþe haline gözlerinin
eylülü yitirmiþlik çýkardý kahkahalarýmýzýn yaðmuruna
aslýnda kahkahalarýmýz yoktu
bakýþlarýndaki sevgi aþardý boyumuzu
oda numaran yok
kýrçýlýz el ele iki alev parçasý
yerin mekanýn zamanýn
bir tek Ýzmir derdin
yerim yok ama gurbetim Ýzmir
güzel ancak sende bu kadar yerine otururdu
ama güzel ancak bu kadar deðersizleþirdi
…….belkide……….
……benim için hiçbir zamanlaþýrdýn
kýrmýzý ýþýklarýn sönerdi gözlerim kapanýrdý
elden ele dolaþýrdýn
dilden dile gezerdin
ömrümü gezerdin
ölümüme dolaþýrdýn
zaman ve kimse bizi bilmezdi
bilseler de dinlemezlerdi
sarýþýn aðlardýk
senin bir yerin yok
sadece gurbetin Ýzmir
benimse ne bir gurbetim
ne yerim yurdum evrenim
bir tek menekþe gözlerindir ev sahibim
oda numaran yok
ya da ben görmedim
kim kim belli deðil
sofamýz kirli bir dünyaya açýlýrken
seninle sarýþýn aðlardýk kirli bir yatakta
kirlenirdi tüm kýrmýzýlar
elimi tutardýn
ismini söylerdin
bir buselik yerin vardý yanaðýnda
sanki dünyalar benimdi
sesinle sarhoþlaþýrken iklimsizliðimiz
kimliksizleþmek her þeyden güzeldi
þenliksiz de olsa seviþmek bir seninle özeldi
ve hala bir oda numaran olmazdý
dolabýnda asýlý
kadifeden kýrmýzý bir kalp içinde
“caným annem”
tek bavulun
kýþ mevsimine kalmýþ narinlik
ipek bakýþlý seslilik
yýkýlmýþ ön yargým
hangi kuraklara kaldýn sen
yaðmur böceðim
ilk sýzým
þarkýsýzým
þarkýn olayým senin
son sýzýn
ýslýksýz sevdi ya seni bu oðlan
tek ýssýzýn
seninim
aðustoslarým sarýþýn
kaçamaklarým sana deðilse ölüme
ömrümde gözüm yok
kirlenmiþ dünyama sözüm
bir senin tanýnmamýþ haline ve halinle temizim
tertemiz ihanet kýþkýrtýcýsý duruþunla
küstüm bulutlara
ilk suçumu seninle iþledim
temmuz yangýnlarýnda üþüyerek
aðlayasý köpekliðimi kimler affetsin
sana dokunmuþluðumu
bulutsuzluðuna doymamýþlýðýmý
deðil mi temmuz suç ayýmýz bizim
aðustoslar haþin yýkýcý özlem mevsimimiz
senin yerin yurdun yok
bir Ýzmir gurbetin
benimse evrenim
tek ev sahibim
menekþe kokuþlu gözlerin
oda numaran yok
ya da ben anlamadým görmedim
ya da anlamak da görmek de istemedim
hatýrladýðým kadarýyla öðretmendi baban
ve tek gurbetindi Ýzmir
bir memleketinse yok
bense her þeyimi gençliðimi
sarhoþluða yatýrdým
aradým seni
seni aç leþ kargalarý gibi aradým
þimdiyse buldum zamansýzlýðýný
belki de zamansýz olan bulmalarýmdý
sen dünyanýn en güzel deðersizliðisin
sarýþýn aðlardýk
deðersiz gibi görünen güzelliðine aðlardýk
sen belki aldýrmazdýn
benimse yarým kýrýk bir þairliðim vardý güya
þiirsizliðine aðlardým
sana þiirler yazardým
aldýrmazdýn
aðlar mýydýk
kýrmýzýlaþýrdýk
ceplerimde param olmazdý
gözyaþlarýný merak ederdim
sen hiç aðlamazdýn
gözyaþlarýný içmek isterdim
oda numaran olmazdý
her þeyi sana býrakýrdým
çaresizliðin çýkagelirdi
sýrnaþýn derdi bu aðustos yaðmursuz
bütün temmuzlarda suçlarýnýz olacak
sýrnaþýn
bitmeyecek bu istekli çaresizlik
dýþarýda çirkefleþmiþ bir dünya
dýþarýda bizi saklayacak bir oda yok
asla olmayacak
ve bütün temmuzlarýmýz suçlanmýþ olacak
seninse oda numaran yok
sarýþýn aðlardýk
esmer düðümleþmelerimiz olurdu
acýsýz acýlý zevk alýþlý kusmalarýmýz
kýrmýzý ýþýklarýn olurdu
o boðuklukta soluk bile alamazdýk
aklým yerinde olmazdý
seninle kucaklaþýrdýk
sen beni deðil þaka gibi gelmemi kucaklardýn
ben ne seni kucaklayabilirdim ne gençliðini
her þeyinin yalan oluþunu
sahte oluþunu
deðersizleþmiþ güzelliðini kucaklardým
oda numaran olmazdý
bembeyaz bulutlardan çalardýk penceremizi
dýþarýda bitmezdi oruspuluk
oda kapýsý numaralý yarim
haziran mý ürküttü seni
temmuzdan mý korktun bu kadar
aðustos göçlerine mi bu gidiþ hazýrlýðýn
çocukluðunu mu düþündün
hýrpalanmýþ düþlerinde düþselliðinde
býrakýlmýþlýðýný
gün gece tuz basýlmýþ sevdasýzlýðýný
senin tek gurbetin Ýzmir
benimse bir yerim yurdum yok
evrenim
tek ev sahibim senin o menekþe gülüþlü gözlerin
oda numaran yok…..
þairin zorunlu notu:
hiçbir acý
yürekten baðýmsýz deðildir
ve
yalnýzlýk ve aþk doðuþtan gelir
Kaðan Ýþçen
(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.