Unuttum bir zaman sonra sesini ondan bana geriye sadece silik anýlarý kaldý Ve bir gün öfke dolu yüreðim ona karþý olan þiddetli öfkesini bile býraktý.
Unutmak için yalvardýðým gecelerin mükafatýmýydý onun sesini unutmak Yoksa vazgeçmekmiydi aþktan onun sesini unutmak?
Ýçinde kocaman bir enkazla yaþamak çok zordu ama yinede bu enkazla yaþamayýda öðreniyormuþ insan yaþayabilmek adýna... sonra bir dahada safça güven duymayýp ucundan farazi sevgilerde avutuyormuþ insan kendi yüreðini
Ne kadar aynalarla barýþýk görünsede bir aynadaki suretine yalan söyleyemiyormuþ iþte .. Unutmadýn sesini hatýrlayamadýgýn O adamý unutamadýn sadece mecburdun O enkazla yaþamak için mecburdun sen diye...
Þimdi þu yüregimdeki enkazýn yükünü hangi sevabýn koruyacak mahþerde seni Söylesene cellatým gelde kolaysa sil git hatirlattigýn acýlarýmý þimdi...!
Nevin Aktekin Gülfirat
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nevin Aktekin Gülfırat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.