Ozanlarýn sevdasý elbette büyük olur, Tuttuðunu koparýr, aþkla savaþabilen. Gönülsüz yürüyene ayaklarý yük olur, Hedefine ulaþýr, azimle koþabilen.
Gönlüme düþtüðünde, kor da düþtü içine, Yolculuk var diyorlar gelen ayýn üçüne, Kaç defa þahit oldum turnalarýn göçüne, Maksadýna erecek, daðlarý aþabilen.
Gidenlerin ardýndan dökülür gözyaþlarý, Beraber olabilsek oynatýrdýk taþlarý, Ýkimiz de kaybettik anlamsýz savaþlarý, Sevdiðine kavuþur, yollara düþebilen.
Baþarabilmek için ümitlendim, þartlandým, Yârdan gelen cefaya sabýr ile katlandým, Ondan haber alýnca, inanýn kanatlandým, Þimdi kaç kiþi kaldý, aþk ile coþabilen?
Senden ayrý kalýþým kolay deðil, bilesin, Aklýmdan çýkmýyorsun, ilk fýrsatta gelesin, Ýsterim ki ömrünce aðlamayýp gülesin, Bilmem hâlâ var mýdýr, sel gibi taþabilen?
Ayrýlýklar uzarsa, beni de soldurursun, Diktiðimiz gülleri ellere yoldurursun, Kalbimdeki boþluðu ancak sen doldurursun, Sen gelmezsen bulunur, bir kabir eþebilen.
Sabri Koca
Teþekkürlerimle.........
Nerde kaldý o aþklar, yaþanasý sevdalar Dillerde yankýlanan, sevda dolu nidalar Kaldý mý günümüzde, o tutkulu þeydalar Sevdanýn parkurunu, hevesle koþabilen. ............. Kardelen-1
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.