Bu diyârda dertten derde göçülür; Þer içinden ehven-i þer seçilir. Utuzdukça beyaz sayfa açýlýr Ve dalýnýr hayat keþmekeþine; Þaþmadým dünyanýn hiçbir iþine.
Þöyle baksan koskoca bir gurbettir; Ýçip kansan aðu dolu þerbettir. Ölü ibrettir de diri arbettir. Dönüp düþer acziyetin peþine; Þaþmadým dünyanýn hiçbir iþine.
Vay þu "dünya ne yalan tapmacadýr?" Makam, mevki ve köþe kapmacadýr, Eðri gidip düz yoldan sapmacadýr. Hayrý yok, zararý var güneþine; Þaþmadým dünyanýn hiçbir iþine.
Her cefâyý altýn tepside sunar; Sefâyla ihtiras nârýnda yunar. Þeytan dahi öyle mahlûku kýnar. Tükürmezler nâmertliðin leþine; Þaþmadým dünyanýn hiçbir iþine.
Bir tek kelâm zülf-i yâre dokunur; Saz susar ve söz dudaktan sakýnýr. Ne baht uyanýr ne tâlih yekinir. Sataþmasa þu Gezer’in iþi ne? Þaþmadým dünyanýn hiçbir iþine.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhammet Gezer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.