gecenin kaçak bir vaktinde
geçeceksin sokaðýmdan
serseri adimlarla sürükleneceksin
cebinde ellerin
ellerin bedenine hükümsüz, soðuk
yükün, karanlýk hibesi unutulmusluk ...
belki bir göktaþý düþecek yüreðinin en derin yerine
belki bir yýldýza takýlacak gözlerin .gözlerin kaybolacak siyahýn içinde...
gecenin uykusuz bir vaktinde
geçeceksin penceremin önünden
kuþ kanatlarý gibi çýrpýnacak ruhunda yaralarýn
belki bir sýzýya sarýlýr gibi
belki bir medet sesine dokunur gibi dudaklarýn
sessizce güz þarkýlarýna sýðýnacaksýn...
ben seni görmeyeceðim
ben seni duymayacaðým
ben seni
gidiþlerinden tanýrým
gidiþinin ayak seslerinden öðrendim
sevmekten öte bir seymiþ bu
kalbimin gülümsemelerini hiçe saydýðýn
bende ki bu bir mevsimlik ölüm borcuna
harcanmýþ
ömrün bedeli...