KENTİN GÜRÜLTÜSÜ

Kentin gürültüsü bunaltýyor insanlarý,
Sabahtan akþama, akþamdan sabaha
Matkap sesleri oyuyor içimizi, vinçler, greyderler, arabalar, uçaklar..
Birde laðým kokan sokaklar bu gri þehirde.
Gökyüzü mutsuz, hava kirli
Týpký kirletilmiþ insanlar gibi..
Gitmek, çýkmak istiyorum uzun bir yolculuða
Arkamda býrakarak bu kirlenmiþ þehri.
Alýp baþýmý gitsem doðanýn bakir kalmýþ yerlerine.
Orada dolduracaðým getirdiðim boþ valizlerime,
Daðlarýn sessizliðini, kuþlarýn cývýltýsýný, karlarýn beyaz örtüsünü,
Pýnarlarýn þýrýltýsýný, çiçeklerin mis kokan kokusunu
Ve denizlerin dalga seslerini.
Sonra dönmek istiyorum o gri kente
Bir an durdurarak zamaný.
Bir yudum mutluluk vermek için biçare insanlara.
Açacaðým valizlerimi, içlerini tek tek boþaltarak.
Zaman durdu aniden, matkaplar, greyderler, vinçler arabalar.
Yayýlýyor ilk önce çiçeklerin mis kokularý,
Kaplýyor her yaný , karlarýn beyazlýðý
Duyuyorlar insanlar her yerde dalgalarýn sesini
Sanki bir Mozart, bir Chopin’i dinlercesine
Zaman akmýyor artýk daðlarýn sessizliðinde.
Sakinleþiyor insanlar, huzursuz bedenlerinde..
Ve istiyorlar ebediyen dursun zaman,
Doðanýn güzelliðinde.
Patlamasýn volkanlar, olmasýn depremler, gürültüler, içimizdeki sarsýntýlar..
Ama zaman durmuyor, baþlýyor yeniden akýp gitmeye.
Sonra tekrar dönüþüyor o koca kent gri rengine.
Baþlýyor yeniden gürültüler, koþuþmalar,
Yerleþiyor insanlarýn kaybolmuþ bedenlerine
Yaþamýn yorgunluðunda.
Artýk duyulmuyor çýðlýðým, kuþlar artýk benimle deðil,
Ne daðlarýn sessizliði, ne dalgalar..
Artýk alamýyorum çiçeklerin mis kokularýný,
Alýyor yerini iðrenç laðým kokularý.
Beynimdeki uðultular, uðultular
Bedenimi saðýr edercesine.
Sanki beni iter gibi acýmasýz yaþamýn cehennemine.
11.10.2020 Eskiþehir

Sosyal Medyada Paylaşın: