Meşalelerle yanan güller

Ne yapayým Allah’ým bildir ne yapayým.
Yanan yangýnýn kývýlcýmlarýndan gülller devþireyim ,
Meþalelerin ucunda karanfil yakayým,
Bu dünyanýn zehrinden misk-i amber yapayým.
Ne yapayým Allah’ým bilmem ne yapayým
Zincirle baðlayýp günahlarý ,kötü söz kokan dillere de gem vurayým.
Bedenimin orta yerindeki yangýnda hayat var.
Ab-ý hayat fýþkýracak biliyorum birgün,
Misk-i amber de saçýlýr etrafa,
Kývýlcýmlar güle hasret
Gül dikeninden sýyrýlýrsa
O zincir düpedüz eðer ki kýrýlýrsa...
Hayatýn çemberinden geçen geçiyor,
Kimi yanýp kül olup kimi köprüden geçiyor,
Ellerinde çiçeklerle rayihasýný saçanlar,
Bir de bata çýka yuvarlananlar,
Duaya sarýlsýnn dilim , elim semaya açýlsýn,
Yanýyorsa hazine kim nereye kaçýrsýn
Elbet bu gidiþin sonu da hayra varýr
Ümit ikliminde kuþlar cývýldaþýr
Bilemem nereye gider bu yol, neyin nesi,
Gözlerimi yalanlasam acep iyi gelir mi
Ýçimde fýrtýna kopar dilim de sükût
Sözün gümüþ sükûtun altýn olduðu yerde miyim?
Bu denizde balýklar bir zelzeleyle çýkar karaya,
Karaya çýkabilecek güç mevcut mu insan da?
Kimi gözyaþlarýyla çýðlýk çýðlýða...
Bu dünya deviriyor insaný baþtan baþa,
Semadan sarkýtýlan ipi tutsa elimiz,
Göz,kulak,dil huzura erer biliniz...

22 Ekim persembe 20:26
Sosyal Medyada Paylaşın: