KAPAN
Askýda ekmek,
Saksý da toprak,
Testide þarap,
Dolapta pekmez,
Yala yala bitmez...
.....
Baþ açýk, sýrt çýplak,
ayakta yok çorap,
Baþtan aþaðý memleket harap,
Çevremiz bilerek boþaltýldý,
komþularýmýz da düþmanlaþtýrldý.
"Taþlarý baðladýlar, köpekleri saldýlar",
Kalmadýki dar günümüzde,
Ýmdada yetiþecek dost, ahpap...
Artýk deniz bitti;
Baþýný ellerinin arasýna,
Aklýný da baþýna al.
Titre ve kendine gel...
Bu söylediklerimi dostça bil,
Söyleyen, Halkýný seven akýl ve dil;
Hiçbirþeyi bedavaya vermezler,
kaþýnýn gözünün karasýna...
Hiçbir kutsiyet yetmez,
Hiçbir bayrak da örtmez,
Onurunla, gururunla oynatma;
El açma Emeviye, Bedeviye...
Asla yazdýrma onlara veresiye,
Döneceksen dön fabrika ayarlarýna;
Evladýr, avcý ve toplayýcý topluma...
"Bedava peynir sadece kapanda"
Söyleyemez doðru dürüst piskevit;
Asýl hedefleridir onlarýn,
Sömürüde halk,
Ýþkencede, askýda yiðit...
Ömer Kýyak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.