Kaldýrým taþlarý gibi eziliyorum her gidiþinin ardýndan, Sadece bakakalýyorum. Uzuyor zaman, büyüyor hasret... Ben küçülüyorum... Önceleri sormazdým günü, geceyi, ayý,güneþi... Bilmezdim sarýyý, yeþili, beyazý, siyahý... Umursamazdým acýyý, tatlýyý, neþeyi, hüznü... Farketmezdim sevinci, mutluluðu... gülmeyi, aðlamayý... Fýrtýnalarý hava durumundan... Ayrýlýklarý sinemalardan... Sevmeyi sevilmeyi hikayelerden öðrenirdim... Niye girdin ki hayatýma... Niye gittin ki... Ne unuttum... Ne sevdim... Ne sevildim... Ben seni bildim... Hikaye, film, rüya deðildin... gerçektin... Sadece, Hayata yeni uyandým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yalnızlığın Esareti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.