KEFİL

Adýnýn zihnimde yaptýðý akis
Sözle anlatýlmaz yaþanýr ancak
Hayal deyip geçme benden bilakis
Sonsuz seven kalbe açmalý kucak.


Korku zindanýnda kapalý kalmýþ
Kendi girdabýmda dönüyorum ben
Sessiz gemilerin düþüne dalmýþ
Ýçten dýþa doðru sönüyorum ben.


Lütfunla açtýðýn kapýnda sefil
Olsam günahýmý yýkar mý abýn
Ruhumun þu hasta haline kefil
Akýllarý baþtan alan þarabýn.


Ýstedim ki yýldýzlara bakalým
Dilek tutalým genç aþýklar gibi
Küllenen maziden ateþ yakalým
Yeniden dirilsin varsa nasibi.


Boþlukta savrulur kopar giderim
Ne izim kalýr ne adým anýlýr
Zaman ilaç olur diner kederim
Bir hevesdi gelip geçti sanýlýr.


Heyhat sen de mi gül atanlardansýn?
Bilsen ki onun da taþtan farký yok
Kadý olup ciðer satanlardansýn
Yine de yakýyor caný hayli çok.


Benim matemimde siyah þalýmsýn
Sönmeyen meþalem alnýmda parlar
Kovaným yaðmadýr sense balýmsýn
Daðýlan ruhumu çehren toparlar.


Hakikat bu deyip büktüm boynumu
Ömrümü yoluna feda eyledim
Yýlan dahi olsa açtým koynumu
Zehrini yareme þifa eyledim.
Sosyal Medyada Paylaşın: