GÜNEŞLER DOĞAR
GÜNEÞLER DOÐAR
Uzunyaylaya karlar yaðardý karlar.
Ýki kulaç, diz boyu.
Çukurovadan gelirdi turaçlar turnalar.
Sivas daðlarýna bakardý .
Þahan bakýþlý bir adam,
Kaþlarýný çatarak.
Erzurum’da bir kör tipi,
Erzincan’da ayaz.
Süzüldü ovaya ak kartal gibi,
Kuzeyden esiyor bir deli poyraz.
Sol elinde silah bir elinde saz.
Tunca’dan sel akar, kop daðýndan yel.
Gel Þahan’ým Ankara’dan,
Ýstanbul’dan gel.
Gül dereyim Isparta’dan, Hataydan,
Bahçendeki kuru dal olayým dal.
Cýlga yolda sýra sýra karýnca,
Boz dumalar ortalýðý sarýnca,
Göz yaþlarým ýrmaklarý doldurur.
Kahpe kurþun bedenime girince,
Haziranda güllerimi soldurur.
Tarihe not düþün bu böyle gitmez.
Yiðitler vurulur topraða düþer.
Hainler çürür de yiðitler ölmez.
Elbet bir gün bayram olur þad olur.
Ülkemin üstüne güneþler doðar.
Ömer Yalçýn<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
20/10/2020
Ahmet Taner KIÞLALI anýsýna
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gerçekliğin kendisi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.