KARANLIĞI DELEN IŞIK

Ýki yýl önce ben Çinli bir grup ile
Bergama akropolisini gezer iken,
öðleye çok az bir zaman kala
babamýn koah rahatsýzlýðýndan dolayý,
90 yaþýnda vefat haberini almýþtým.

Ýkindi namazýyla defnedilecek olmasý nedeniyle
grubumu býraksam bile
cenazeye yetiþme olanaðým yoktu..

Babam yüreðimde yatýyor,
Onun veciz cümlesi
Hep belleðimde, çivi gibi çakýlý
"Dünyada
en kýymetli varlýklarým,
çocuklarým,
onlar yaþadýkça ben varým!"
Babamýn yüreði bende atýyor...

Þimdi tam o saatler; 11.16
Dünya ne garip
Biri can veriyor, biri can atýyor
Zaman dönüp dolaþýp,
Olaný biteni, kalaný gideni
Yiteni tekrar tekrar anýmsatýyor...

Yine güneþli mavi bir gün
Ölünmüyor ölen ile
Günaydýn diyelim güne
Üzgünüm baba
Yetiþemedim ölümüne..

Sen kalender insansýn
Anlarsýn beni eminim
Duyuyordur beni ruhun
Huzur içinde uyu
Bir kaç damla gözyaþý
Topraðýna rahmet;

"Anne adý: Dudu
Baba adý: Ahmet
Doðum: 03.05.1929
Ölüm : 20.10.2018

Öðretmen
Karanlýðý Delen Iþýk

Ruhuna Fatiha "

Bu bir mezar taþý künyesi
Ölüm dinamit lokumu
Nerede olursan ol
Patlamaya hazýr her an
Fitili yüreklerde sokulu!

Eski Aksu Köy Enstitüsü
Sonra Ýlköðretmen Okulu;
Þimdi Öðretmen Lisesi
"Hayatta en hakiki mürþit ilimdir"
"Bana bir harf öðretenin
kölesi olurum."

Ben evladýn kulunum;
Sendin baba öðretmenim
Saygýyla huzurunda eðilir
Tebeþir tozlu, tütün kokulu
Ellerinden öperim...

Þaban AKTAÞ
20.10.2020- 11.16
ANTALYA - TR
Sosyal Medyada Paylaşın: