SABIR HOCAM YA SABIR

2001 yýlýnda çalýþtýðým lisede veli toplantýsýndaki velilere serzeniþimdi.

Anlatýrsýn, dinler gibi gözükür.
Süzülür!
Sanýrsýn ki üzülür,
Paça yýrtýk yaka kirli,
Yine kavga etmiþ belliki.
Biri ikisi dördü,
Hoþ görüldü.
Bir jöle hevesidir aldý yürüdü,
Arkasýndan tüm okulu sürüdü.
Sabýr hocam ya sabýr büyüklük sende kalýr.
Al eline býçaðý kazý okul sýrasýný,
Bilmezmisin baban verdi parasýný.
Senden sonra gelecekler,
Düþünmezsin sonrasýný.
Sabýr hocam ya sabýr, büyüklük sende kalýr.
Ana avrat dümdüz gider, arkadaþmýþ þaka eder.
Al birini vur ötekine, hepsi birbirinden beter.
Sabýr hocam ya sabýr, büyüklük sende kalýr.
Aileler! yeter artýk,
Geç kalýp, tüm ümitler bitmeden,
Sopasýný yemeden,
Gençlik elden gitmeden,
Sahip çýkalým senin benim demeden.
Bir yaraya parmak bastým,
Ýnanýnki yoktu kastým.
Çoðunuza biraz küstüm.
Bundan sonrasýný, verip el ele,
Götürelim güzele.
Burada düþen sizlere.
Yardýmcý olmak bizlere.

Sosyal Medyada Paylaşın: