İZMİR DESTANI (Şiir: Y.Özmen, Yorum: Burhan Karacan, Foto: Erdal Biçerli)

Saat Kulesi kadrajda, güvercin kalçasýnda mavi dil
Þehir hatlarý vapuru martýlar taþýr Karþýyaka’dan
Gevrekler duvaklanýr zengin yele karþý, yolcular mutedil.
Mahzun bir mahmuz Konak Piyer, sokulur körfeze
Tahta köprüde adýbelli kalabalýk, alýþkýlý çok kiþi
Tülsü bakýþýný, Gediz gibi insan akýþýný görüyorum.
Belediye Meclisinde üçgen boyoz, çekilir beþ taraftan
Suratý kel Bayraklý camlý korkuluk takas eder Konak’tan
Apýþ arasýnda kelaynaklar, taþýr cam sürahide nefesini
Sevilir mi kurþun, kurþun olalý, ilk kurþunu ne çok seviyorum.

Karýncalar yol bellemiþ ardýþýk yolaklarý, görüyorum
Kancasýnda kýþ azýðý, umut yüklenir Kemeraltý’ndan
Havra sokaðýna on beþinci asýr düþüp uyumuþ
Kestane alýr mý hala Faustina, kestane pazarýndan.
Namazgâhta lodos sarhoþluðu, imbata inat
Bir kahve içimi nostalji geçer Kýzlaraðasý hanýndan
Agorayý elinden tutup Smyrna’ya götürüyorum.
Kumru yüklü vapur aksýrýðý vuruyorsa varyanttan
Pagos tepesini öpmeden geçer mi hiç göçmen kuþlar
Basmane’de at binmiþ midir Ýkinci Murat, zaman küheylan.

Limana transatlantik yanaþtý bu sabah, sancaktan
Kýbrýs Þehitlerine karanfil býrakacak, sepeti gül kokulu
Köstekli saatime bir Kordon alýyorum, kalkýp bakýyorum
Neler, kimler üþüþüyor yakama, Cumhuriyet bulvarýndan
Karnaval havasý taþýr mý ceplerinde bu akþam Kültür Park
Sebatay Sevi Sinagogu’nda çiðdem satan çocuklarý seviyorum.
Hiç köstekli saate kordon takýlýr mý deme bakýþýný deðiþtir
Bu hava, dekor, deniz, kordon, güzellik, dönüþüyor be insan.

Narlýdere nar bahçelerini betonladý mý, bulamýyorum
Göztepe gözcüsünü vurmuþ, þimdi yatýyor körfezde
Hatay’da üç yol, üç yoldan ikisi çýkmaz sokak, biri iyi
Durdum meydanda, Fahrettin Altay’ý vuruyorum zeminden
Ýncir altý diþiliðini kucaklamýþ belediye koridorlarýnda
Camcý kahraman çelik suratlý, þerit rozet beratý masmavi
Akýl iþte, hiç maviden gökyüzüne korkuluk dikilir mi?
Çöller sökün ediyor Ýnciraltý, ölüme ödül veriyorum.

Neden göremez Bostanlý vapuru Güzelbahçe’yi, fenersiz mi?
Balçova, Bornova, Altýnova Smyrna’dan mý aldý taze diþiliðini
Meryem ana ayak basmýþ mýdýr Agoraya Ýzmir izmir deðilken
Büyük sýrrýný açmýþ mýdýr Meryem Efes’e, elleri koynunda
Çýkabilirsen çýk, ne dik, körfezi takas etsek teleferikten
Gerisi hükümet gibi, ne mümkün geçmek; düþünüyorum.
Termal içiyor Ýsveçli Nina, þifa saðýyor memelerinden
Sahil Evleri, Ýnciraltý, Ilýcasý, Dalyaný, Bahçelerarasý, dahasý
Makyajýnda yazý kýþý, enginarý, domatý, narý, ne yok ne varý
En çok da diþiliði uyanýyor çeyizime, üretken ellerinden

Ahtýmý ödünç alýyorum Sasalý’dan, ucu flamingo pembesi
Kabzýmal ile oturdum Maviþehir’de mezar taþý yontuyorum.
Foça Karaburun’a kesik, testimde aþk taþýyorum Çeþme’den
Caka beyi, Cüneyti, Börklücesi merhem sürerken körfeze
Efes’in tenini okþamadan uysallaþýr mý Ýzmir, iyi biliyorum.

Gediz’i yataðýndan taþýmak güzel bir þey, bir þey olmasýna
Yakýþýk alýr mý çocuklara, Belkahve’den bir tarih almadan
Ýkinci Murat þerefine kahve içti mi Asansör’de O koca dev
Yorgo Seferis’i akþam yoklamasýnda ýstakama yok yazýyorum
Güngörmüþ zeytin dalýna, ýþýkla söz çiziyorum Urla’da
Yakamozu Çeþmealtý’nda Yörük Efenin mavzeriyle vuruyorum
Direniþtir Athena’ya, yevmiyelik ödünç alýyorum düþlerini
Ýzmir deðil; yaþamalar gövdesi körfezde büyüsün istiyorum.

Þu bizim çocuklar, akademisyenler, okumuþlar, çýlgýnlar
Dokuz Eylül’ü, Egesi, Kâtip Çelebisi, diðerleri diðerleri
Menzile birkaç fýrça dokunsalar, talaþlý atölyelerinden
Dokunsalar þu esere, okþasalar Smyrna’nýn gözlerini ellerini
Koylarýn sarýþýn efelerine, sürseler sürseler sert gülüþlerini
Gevreðe, boyoza, çiðdeme yükleseler düþ yüklerini
Saðsalar körfezin memelerini, börülce, þevketi bostan
Kumruma katýk yapýp uçardým, kumruyu iyi ki seviyorum.

Mizansendir Ýzmir’de zaman, imbat, güneþ, tarih ve dekor
Özgürlük emzirir tanrýçalar, Ege’de giyindirir düþlerini
Kan dolaþýmýn sýkýntýlý Ýzmir, yüzün yaralý, biraz da kirli belli
Deðmediðinden menzili ýrak insan eli, ya da Artemis’in elleri
Her güzelliðin insanla, tam insanla þen olduðunu biliyorum.

Kiraz sapýnda kýnýndan sýyrýlmýþ mavi bir Kemalpaþa
Tireden Sipil’e doðru aðan hüzün yýldýzýnda düþlenir
Kuyruk sokumuna dizili taþlarý Heykel okullu Bergama
Pergamon kütüphanesindeyim, iyi ki okumayý biliyorum.
Elleri agoraya asýlý Körfezde iki yakalý yanýk sevda
Ýki yakandadýr özlemlerim, Bayraklý’da gevrek yiyorum.
Ola ki Sýðacýk’ta düþlem, Azmak’a düþen bir ak Sakýz
Her günüme haber saldýðýmda bir mahrem oluyorum.

Kaba gürültü, en ýssýz sessizliðidir yaratýcýlýðýn bu kýyýda
Açýmý deðiþtirmeye gidiyorum, Kadifekale sýrasýný beklesin
Daha önce vardý Meryem, Artemis’de daha önce vardý bu sayýda
Deltalarý açtým anakaralara, beþiðimde dört kültür kertmesi
Yerkürenin ayak seslerini, aþkýn doðduðu yerde bekliyorum.
Her güzelliðin insanla, tam insanla þen olduðunu biliyorum.
Yaþar Özmen, Temmuz 2015 Narlýdere/ÝZMÝR
"Bir Damla Suda Halkalar" þiir kitabýmdan... Seslendiren Burhan Karacan, Fotoðraflar, Erdal Biçerli, Y.Özmen
Sosyal Medyada Paylaşın: