Labirent misali Ýç içe düþüncelerimin içinde Bazen sonsuz kadar uzun Bazen küçücük bir ansýn Sulu sepken dökülürken kirpiklerimden Yüzü koyun yere kapaklandýðýmda Damarlarýmdan ýlýk ýlýk topraða sýzansýn
Kurulmuþ fentlerin
Terk edilmiþ kentlerin Ürperirken yolcu inmez hanlarýnda Efsunlu bir hüzünle Duvarlardan karþýma hece hece çýkansýn Sessizliðe mahpus Sensizliðe mahkum gözlerime Uzaktan uzaða yaralý bir þiir gibi bakansýn
Her þey aþikar
Gidiþinden yadigar… Geliþini muþtulayan Senelerden beri uzatmalý dertlerimi Bir çýrpýda duvar duvar yýkansýn Buralarda iklim müzmin bir kýþ olsa da Varlýðýnýn yoksunluðunda Üþüyen yüreðimi alev alev yakansýn
Adýný senden almýþ
Milatsýz tarihlerden kalmýþ Baþucu kitaplarýmýn arasýndan Sararan fotoðraflardan Kýzaran gözlerime þimþek gibi çakansýn Firkatin aðýrlýðýndan Çölleþen yüreðime Kum tepelerinden nehir misali akansýn … Gelmesen de bu diyara Býrak Adýný söylemeden þiirlerim seni ansýn
Muhammed Mehmet GÜL
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhammed mehmet Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.