Gücendim ya
GÜCENDÝM YA
Gözümü açtýðýmda sen vardýn, güzeldi dünya,
Seninle mutluydum, neþe kaynaðým oldun ya,
Anne sitemim var, baðýþla beni bensiz gittin ya,
Sensiz hüzünlüydüm, yapayalnýz býraktýn ya,
Sevgiyi, saygýyý, merhameti, seninle öðrendim,
Halil Ýbrahim sabrýna, metanetine çok imrendim,
Dürüst insan kalmamýþ fani dünyadan iðrendim,
Yalnýzdým, yapayalnýz býraktýðýna gücendim ya.
Keþke yanýnda küçücük çocuk olarak kalsaydýk,
Kardeþler hiç ayrýlmasak, hep beraber olsaydýk,
Güven, sadakat kalmamýþ, yemin etmeseydik,
Korumasýzdým, vicdansýzlarýn eline býraktýn ya.
Anne, fani dünyadan, hep iyiler mi önce gider,
Kalan kötüler, ancak iyilere zalimlik mi eder,
Nankörlere, ahde vefasýzlara sonra hak ne der,
Sensizdim, sen olmayýnca inim inim inlettiler ya.
.
Aþka güvendim, aþk odunda yandým kavruldum,
Þefkatimi verdim, þefkat beklerken kovuldum,
Hastalandým, acýmadýlar, yel gibi savruldum,
Düþtüm anne, zalimlere muhtaç ettirdin ya.
Selimi, anne sýcaklýðýný hep arar da, bulamaz,
Ablayý anne gibi görür de, asla anne olamaz,
Güvenemem, bahçemden kimse gül yolamaz,
Yetimdim, gül yerine dikenleri koklattýlar ya.
31.07.2019 Ben Selimi (Ömer Kýlýç)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.