HOLLYWORLD
Düþüyorum Anne, habersiz – sýrtýndan bu hayatýn
Sabahýn içine birikmiþ bu geceliði nasýl yakacaðým diye -
Yýlbaþý akþamý bir Ýsa korosuyla aðlar gibi, düþünüyorum
Karanlýðýn atardamarýndan doðuyor: Gölgemin sonsuz dövüþü, artýk
Çýplak topluluðun elektrikli tenlerinde gezen
Güneþin tüm renkleri, döþenmiþ kumsallarýn ergenliðine
Törpülenen beyinlerimizin güneþ yaðýna –
Sürüyorum, umudun kremini…
Düþük, renksiz bir alaný aþýndýrýyor – yargýsýz dolunay
Bugün hüzünlü rýhtýmlara sarkýtmýþ gökyüzü ýþýðýný
Birazdan aðlama rengi de çöker, gümülü sokaklarýna bu kentin
Oturaklarýnýn tahtasý - külle karýþýk
Önümdeki kör bir parkta
Ölümün keyfine uzanmýþ, topraðýn baðrý
Sanki tekinsiz zamana – korkudan klonlanmýþ
Aðaçlarýn delik deþik edilmiþ yapraklarý
Hýnca hýnç bir kýyamet ekspresinin kefenini dokuyor, tüm tezgâhlar
Taksim önünde bir böcek, kalçasýný bükerek ayaklanýyorken her çiçeðe
Damarlarýmdaki kanla besleniyordu: Yakýtý yer yaðý her sivrisinek
Metamorfoz geçiren gökdelenlerin, kemikleþiyor sazlýklarý
Sökülürken aðaçlar, bir orman uyumuþluðumu gömüp
Ölümün entarisiyle önümden esen, tiksindi bir yelin / cereyanýndan
Üþütecek bir gün
Çocuksu mücevherlerini yitirmiþ
Üstü açýk uyumuþ aklým
Kömürleþecek fosilimin odunu bir cehennem ateþinde
Dudaklarýmda yasak bir meyvenin ince kabuðu
Bir açýlýþý bekliyor gibi, tedirgin adýmlarým
Ýsrafil’in borusunu çalacak, gerçekliðin kucaklayýþýný
Bir sirk çadýrýndan, az daha büyük bütün dünyam
Sýk dokunup öyle mi dokunmuþ belleðinizin kemerinde -
Uzun mu yapraklarýnýz, kuþ dallarýný ören aðaçlýklar kadar
Kaç can kararmasý, buruþmuþ ellerinin üzerinde - þu dünya ocaðýnýn
Kan gibi çoðalamamýþ / havada pike yapan uçaklardan
Kýþlýkta enfeksiyon geçirmiþ bir adamýn, çarþaf gibi sümkürmesi halinden
Kýrýk düþlerin kireci gözlerimizin yelkeninde fora
Kýrpýk, solan bir gülü koymuþtum cüzdanýma
Toz toprak kokan soluðuna, ekmiþtim yeþilliðimi
Saksýmýn tabutuna gömülürken, gördüm ölümünü
Sürekli birbirini gömen bizler gibi –
Bir düþ özünden yapýlmýþ Kâbe’nin revaklarý
Sökülüyorken geninden Ýslam’ýn
Renklerini yitirmiþ, yanmýyor ýþýðý artýk
Farelerin kudurduðu gemileri kendine çeken limanlar gibi:
Bütün yolculuklarýn yaðmalandýðý yerdeyim ben
Ve küstümotlarýndan yaptýrýyorum yataðýmý
Boþarlarken güneþi karanlýk köþelerde –
Ýçim ýsýnsýn diye: her gün çiçeklerini kokluyorum aþkýmýn
Kalesi elden gitmiþ bir satranç takýmým var
Bir bilgisayar organizmasýnda tespih çekiyor hayatým
Yeni havarilerin kalp spazmýna /
Ismarlama aklým
Kýþlýkçýlara soðumamýþ henüz, evlerin odalarý
Temizlikçi bulutlarýn yaðmuru durdu artýk
Dul kalmýþ gökyüzünden
Þimdi aðýr aðýr siner yazlýkçýlara, bu mevsim susuzluk
Kurumakta yaðmurun sulu zemheri, külrengi bulutluklar da
Barajlarla zincirli tüm akarsularýnýzýn üstü, özgürlüklerimize…
Aðaçlarýn yapraksýz örtüsünde - tutulamayan meyveler gibiyiz
Bir tek sevgilimin dudaklarýnda yavaþlýyor, kalbimin ritmi
Onu öpebilmek için…
Kýrmýzý yularýna dolanmýþ soluðuma bir ödünç rüzgârý
Kurþun dökmekte, her uzvu – yirmi dört ayar –
Eski bir çoban gibi, içimin sürülerini dizginliyorum / günde beþ kez
Yüreðimin afiþlerini dokuyorum: sararmýþ kataloðunda defterimin
Bin bir çeþit kitap gezdim, omzumda borazan dilli bir papaðanla
Bir canavar fosilini giyinip öyle çýkýyorum, her gün yola
Bir gelinin düðün fotoðraflarýna benzer deðiþim yaþamýþ
Ulema toplantýlarýnda soyulmuþ, yasak meyvemin ten rengi
Renkli ekranlarýn suikastlarýnda
Savaþan miðferli azizlerin köpüklü dansý
Büyüyemeyeceklerimin mezarýnda
2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.