son yolcuyum tren istasyonunda

Son yolcuyum gece de
Bir tren istasyonunda
Yol alacam karanlýk ufuklara
Upuzun raylar üzerin de

Arþýnlanýp duracak
Beynimin her yanýnda
Hangi boyuta geldiði
Beli olmayan dalgalar

Yaslayacam baþýmý cama
Kah kapanacak gözlerimin kapaklarý
Kah açýlacak arada
Sessizliðe gömülmüþ þehirlere bakacam

Yada yol kenarý yanan sarýmsý ýþýklara
Görmeye çalýþacam görebilirsem
Siyah perdeye ýþýk tutan yýldýzlara
Ömründe akan zamaný harcayarak

Unutacam zamaný gösteren
Kolumda taþýdýðým saati
Dalacam derin kuyulara benzeyen
Düþtüðüm düþünceler girdabýnda

Atomun parçalanýþý misali
Toz haline gelip daðýlacam yine
Gecenin sýrlarý sakladýðý her yere
Sonra da irkilip kendime gelecem

Þafaðýn ilk ýþýklarýyla
Umutlarýmý diri tutarak
Güzel yarýnlara yol almak adýna
Yada baþka deyiþle örümün yetiði yere kadar


Sosyal Medyada Paylaşın: