Sanma ki þu dünyada dönen her dümen baki,
Sýyrýl heveslerinden düþmesin ruha saki!
Allah’tan gayrý dost yok gerisi hep afaki,
Yaþanmýþ mý ki dünler reddeder beni resmim?
Dünyada bir hoþ sâda býraksa yeter ismim.
Kalmadým tesirinde boþa çalan neylerin,
Hayaline dalmadým olmayacak þeylerin,
Eteðini öpmedim üç kuruþluk beylerin,
Ne geldim ne de gördüm geçen seneler hasmým.
Göçümüzde hayr ile anýlsa yeter ismim.
Ne ilk gelen ben oldum ne de giden sonuncu,
Bu yoldan gelip giden bilmem kaç milyonuncu,
Azrail’e sýr verir bu hayat ispiyoncu.
Sayesinde dertlerim hem yoldaþým hem hýsmým.
Zamanýn rotasýnda yok olur gider cismim.
Hasretliðim çoðalýr içimde günden güne.
Dün nerde, yok yarýným, bugünüm gebe düne.
Vuslata gitmiyorsam gider gibi düðüne.
Ukbaya gider özüm topraða döner cismim.
Baki kalsa dünyada ne iþe yarar ismim.
Saltanat pazarýnda ne virgülüm ne nokta.
Heyulalar içinde varý aradým yokta.
Ömür denilen motor bulunmuyor stokta.
Bir kýsmým isyanlarda Hakk’ý arar bir kýsmým,
Kazýlan sine inat sessizce yatar cismim.
Hangimiz erimedik sevdanýn kollarýnda.
Hangimiz yürümedik çakýllý yollarýnda.
Az mý aðýtlar yaktýk muhabbet dallarýnda.
Yenik düþürür hayat bir gün yok olur cismim,
Bir lahite yazýlýr Karþýyaka’da ismim.
Ankara-12.04.2016
Ümit Zeki SOYUDURU