ZUHÛR ŞOSE
ZUHÛR ÞOSE
Bir yol Ýzmir’e neden olur þose damgalar,
Yolun neden olduðu bire bin kamçý yalar.
Yolum bana yol göster, beyaza daldýrmak yol,
Yol nehre neden olur, þarký söylenmez git ol.
Yolum nakliye neden bronzlaþ denize gider,
Ara ve cezp ettiðim kurþunlarlar ben eder.
Tuzlu deniz havaya fýrlat yeþil niçin mi?
Dünyasýz bir yol tozdur, doðru yol ben için mi?
Islak yol þer ýþýltý, dar iz vahþi feryattýr;
Gözdeki su serpinti, deniz es nefes ittir.
Yolum arar ben cezp et,batý,doðu,kuzey,.. doð,
Çok yol eve doðru ol, yolum ileri gör sýð.
Ýkamette yol göster, her iki yakýn, uzak,
Mükemmel hale getir, kaygan buzdan hoþlan ak.
Art bölüm soldan doðru ve öteberi dolaþ,
Git sen tanýmazsýn iç, þose meziyet ulaþ.
Gitmek için sað düzü, terk etti mi acaba,
Renk tonu ve bekleme sürede dur yak aba.
Hüsün macerada gri, ayrýl arka ben oydu,
Bulmak için tanrý ben beni burada koydu.
Beyine sopa atar asla tanýþsýz bir el,
Etraf þose silindir, döþek cam kýrýklar dil.
22.07.2008 24.24
(DEMYANLÝ) ÝBRAHÝM ÖZDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.