öyleki sessiz sedasýz mineli bir suydu titreyen kirpik kirpik gözyaslarý ile
bu öglenin en agýr saati hani kubur kubur düþerde gitmek telaþý gözlerini gözlerine takýpta kaçarsýn
bin yüzyýllar boyu kokun uçuþan rüzgarlar küçüçük bir anne edasýyla can verip mehtaba
iþte zamanýn en belalý vaktidir aðaçlar gökkusagý ve dalýndan kopardýðýn ayva tekrar büyümeyecek aþka en büyük þahittir....
siz o resme benzemiyorsunuz ve bir adým ötesine gectiginiz kadýna bilmem hangi semtin hangi sokaðýn da yagmur altýndayým sýrf bunun için aglamam çünkü elleri var size benzeyen bulutlarýn çünkü yürekleri bakýyor aklýmdaki cocuklarýn
bu tren bu taþra yoldan sapacak birazdan ay ýþýðý dolacak penceresine belki bir vagonda sabahlayacak kuþlar belki bir duvara yaslanýp ayrýlýðý hesaplayarak uzaklaþacaklar
öyleyse haklýdýr bu istikamet demek biz o resme sýðamýyorduk demek ayrýlýkta bir saadet ..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turaçç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.