HAK KATINDA YOKTUR DEĞERİN
Siyahlar giyinmiþ, zaman matemim.
Yitirdin deðerin, yok hükmündesin.
Hint kumaþý olsan, kokan yasemin
Allah’tan kopmuþsan, yoktur deðerin.
Bu ne biçim kulluk, bu nasýl niyaz?
Ýsyan ediyorsun, diyorsun ki: ‘Az.’
Utanmaz nankörsün, bir kenara yaz.
Hak katýnda zerre, yoktur deðerin.
Hâlik kâinatta, yazmýþ her yere,
Kör olmuþ gözlerin, bakmazsýn güle.
Yer içer azarsýn, insaným deme
Mahluklar içinde, yoktur deðerin.
Haykýrýr Yýldýzlar! göze der iþte,
Ýsmi yazar gökte, ayda, güneþte,
Hep koro halinde, ilahi nükte
Kalp Allah demezse, yoktur deðerin
Ýnsaný hayvandan, ayýran iman
Beþ vakit namazla, olunur insan
Nimete þükürle, bulursun ihsan
Kula kul olursan, yoktur deðerin.
Kul Ahmed-i uyan, gelmeden ecel
Ödeyecek her kul, acý bir bedel
Getirir’mi insan, kendine halel
Ýþ iþten geçmiþse, yoktur deðerin
Ahmet Ali Canbaz 26.09.2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Ali CANBAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.