BEN CANA KÜSTÜM
Yalancýsýn dünya, harcadýn beni
Sazým bana küstü, ben tele küstüm
Rengarenk göründün, sevmiþtim seni
Kelam bana küstü, ben cana küstüm
Karalar kaplamýþ, yüzlerde maske
Güvensiz dostlarým, satarlar sirke
Ýþlenir günahlar, ardýndan keþke
Hayat bana küstü, ben cana küstüm
Tüm deðerler kayýp, ýradý bizden
Manevi duygular, kalktý sözcükten
Asýrlýk deðerler, söküldü kökten
Dünya bana küstü, ben cana küstüm
Yýkýlan ümitler, narý belgeler,
Arkamdan kovalar, beni gölgeler.
Kopar kýyametler, viran ülkeler,
Ecel bana küstü, ben cana küstüm.
Kul Ahmed-i yorgun, ben yaya kaldým
Býraktým her þeyi, kendimi saldým.
Tutuldum hazana, kýþý yaþadým,
Herkes bana küstü, ben cana küstüm.
Ahmet Ali Canbaz 19.09.2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Ali CANBAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.