Yazdan kalan günler de veda etti Sessiz sedasýz Mevsim artýk Sonbahar Uçuþuyor yerlerde Kurumuþ sararmýþ yapraklar Serin kasvetli bir havada Nasýl da tatlý esiyor rüzgâr Dökülüyor dillerden Hüzünlü þarkýlar..
Sonbahar renklerin geçiþ merasimi Yeþilin, sarýnýn, turuncunun Binlerce tonu dans ediyor Vedalaþýyor dallarla Elveda diyor Çünkü Mevsim artýk Sonbahar..
Yaðmur damlalarý öperken Yanaklarýmdan Üþütüyor Üþüyorum yavaþ yavaþ Kuþlarýn sesi de deðiþti Bir telaþ bir telaþ Terk ediyorlar bizi Son resitallerini dinletip Gidiyorlar Gidiyorlar uzaklara Çünkü Mevsim artýk Sonbahar..
Üzülüyorum Burkuyor içimi Sokaklarda yalnýz kalanlar Evsiz barksýz olanlar.. Çünkü; Çünkü, mevsim artýk Sonbahar.. Daha bunun karý, kýþý da var…
Hilmiye KILIÇARSLAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hilmiye Kılıçarslan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.