Ýçi üþümesin insanýn, Bakýþlarý yakalayamýyorum, Yanlýþ yerlerde yanlýþ parlayýþlarým; Hatýrlamýyorum uykulardan uyanýþlarý, Bir gýdým kývýlcýmým da, esintiye kurban gidiyor, Ruhumu paslanmaz bir odaya týkýþtýrdým, Nafile! Yýka yýka, çitile çitile, ölü kokuyor bedenim, Týrmaladýðým þey, yüzüm, Yýrtýlsýn istiyorum, kýlýfým; Derimin altýndaki kanlý doku, Týrmandýðým yer, yerçekimsiz bir çukur, Kelimeler, cümleler, üslûpsuz yazýlar, Mevsimsiz, uyumsuz bir adamým!
Þimdi neredeyim? Yapraklar dökülüyor tepemden aþaðý, Ben ’güle’ deðil, dikenine aþýðým, Geceyle kavgalarým, Hayat hâlâ alacaklý, Borçluyum, Acele acele aðlarým, Bir taksit daha öderim.
Nefesim, nabzým histerik, Ýðrenip titrerim, yarýnlarý kestirip, Hiçbir þey bilmemeyi isterim, Körlüðü kabullenip, Cehaletle süslenip, Daha fazla, Daha fazla yalnýzlýðý üstlenip. Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.