Ne kadar çok ses var Ýç içe büyüyen bir yalnýzlýk Çiðneniyor hoyratça bakýþlar Soðuk sevecenlikler aðdalý görünümler… Hepsi boþluklara devrilen birer karanlýk Uðultu uðultuya eklenip Çoðalýyor gürültü Biçimsiz yürüyüþler solgun ýþýklarý emiyor Bir kýzýn savruk sövgüsü Bir erkeðin göðsünde eriyor Bahçeyi unutan çocuklara Tatsýz avuntular sunuyorlar Koca sütunlarda asýlý kalan Onlarýn gülüþleri Telaþlarýna açlýklarýný yükleyen bu yýðýnlar Özentilerini istifliyorlar daracýk boðazlarýna Bir hesabý var Semizlik kusan açlýklarýnýn Parçalanan ne biraz üzüntü ne de bir parça zaman karýlmýþ bir gürültü kalýr omuzlarda dýþarý aktýkça sönmeyi unutup siner ýþýltýlar Ayhan Altun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayhan altun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.