Ben çocukken bilmezdim mesela Ýnsanlarýn bu kadar kötü olduðunu Mesela her dizim kanadýðýnda Üf olmuþ çocuðum öpem geçsin diyen Masum insanlarýn bu kadar çabuk Kirletile bileceðine inanmazdým...
Oysa insanlýk ne kadar güzeldi eskiden Dostluklar arkadaþlýklar komþuluklar Hiç kimse kimseye huzursuzluk vermezdi Bir anne çocuðunu komþuya emanet ederdi Gözü arkada kalmadan iþe giderdi mesela...
Mesela mahallenin kýzýna yan gözle bakýlmazdý Ýnsanlýkta adamlýkta kadýnlýkta çok baþkaydý Biri birinin malýna canýna göz dikerse eðer Bütün mahalle kötülüðe karþý ayaða kalkardý Þimdi ise her yer zehrini akýtan yýlanlarla dolu Kim iyi kim kötü hiç biri belli deðil...
Ufuk Güney
Sosyal Medyada Paylaşın:
ufukguney Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.