İNSANLAR GÖRDÜM
Kullarýn ahvali türlü türlüdür
Akýllý, izansýz olaný gördüm
Kimi *insan*iken, kimi hýrlýdýr
Ýhlaslý, imansýz olaný gördüm
Dost vardýr dostunun naçar anýnda
Sarsýlmasýn diye durur yanýnda
Hüznünü duyarken kendi canýnda
O’nunla aðlayýp güleni gördüm
Öylesi mevcut ki varlýðý ziyan
Medet desen olmaz sesini duyan
Üstüne arsýzca canda kanayan
Yaraya tuz basýp güleni gördüm
Kimisinin hürdür vicdaný, aklý
Bakýnca görürsün ne vakit haklý
Kimi kuytularda kalýrken saklý
Vataný uðruna öleni gördüm
Kuþtüyü yataða düþüp yatarken
Üç öðün elinde ballar tutarken
Deveyi havudu ile yutarken
Maddenin peþinde öleni gördüm
Kiminin ahlaký zifirden koyu
Kiminin þüphesiz asildir soyu
Þu yalan dünyada yaþamý boyu
Hakký ve hukuku bileni gördüm
Örfü ananeyi temelden yýkýp
Kendisine türlü payeler takýp
Çevresinde yalnýz güzele bakýp
Sebebi kendinden bileni gördüm
Yoksulluk kapýyý çalmasýn diye
Yareni kederle dolmasýn diye
Efradý aç açýk kalmasýn diye
Ekmeði birlikte böleni gördüm
Hümanist duygudan uzaksa yürek
Düþmanlýk tutkusu en büyük erek
Menfaat uðruna sen, ben diyerek
Evladý babadan böleni gördüm
Ýstikbal ummadan bugün, yarýndan
Arlanmak var iken hatalarýndan
Asýrlar boyunca atalarýndan
Yadigar adýný sileni gördüm
Yiðit, mertçe sahip çýkýp ahtýna
Bakmadan varsýlýn saray, tahtýna
Aydýnlýk yerine þansý, bahtýna
Yazýlmýþ karayý sileni gördüm
11.10.2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.