ESKILERDEN
Þu birbirine yapýþýk evler,
Daracýk sokaklar...
Sabahýn ayazýnda bir ses duyulur,
Sýcak sýcak tatlýlarým var,
Sonra baþka baþka satýcýlar…
Kapý önlerinde sohbet eden teyzeler,
Nede güzel komþular.
Seksek oynayan çocuklar,
Aðlayanlar, gülenler, küsüp gidenler.
Þu sokak taþlarýnda ne çok ayak izlerim var.
Güneþ batar ben giderim,
Bir pencere dibinde kaburga kokusu gelir,
Az ötede dolmalarýn kokusu, duraklarým,
Kapýda duran teyze kolumdan tutar,
Göz hakký oðlum der…
Ah eskiden ne güzel insanlar vardý.
Þimdi koca koca apartmanlar,
Birbirilerini tanýmayan komþular.
Herkes ayrý bir dünyada yaþar,
Eskilerde ruhumuz bir dünyamýz birdi.
Özünü kaybedince insanlar,
Bolluk içinde hüzün yaþarlar.
Þu birbirine yapýþýk evler,
Daracýk sokaklar,
Orada saklýydý tüm mutluluklar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.