Hüzünleri imbiðinde damýtýrken geceler Asumana yükselir þairin çýðlýklarý Hele de vurulmuþsa aþkýn sürek avýnda Bir insanýn hayalleri düþleri, Þafaðý tutuþturan acýlar volkanlaþýr. Kýrýlgan bir yüreðin mahzun bakýþý Gözlere bulut taþýr.
Vardiyasýz gece nöbetlerinde, Çekilirken göndere isyan bayraðý Su içerken dolunay gözlerinin nehrinden Ve biteviye, Ýçindeki boþluða toprak atarken zaman Düþmemek için o uçurumdan Tek çaren, Kapayýp gözlerini, Gecenin kollarýna býrakmaktýr kendini. Dinsin diye içindeki kum fýrtýnasý Bilirsin ki her zaman, Uykudan önceki son sýðýnaktýr Yaralý yüreðini saklayýp sarmalayan, Þiirin arþa deðen sýnýrsýz coðrafyasý...
MELAHAT ÇETÝNKAYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
YAKAMOZ ŞİİRLER Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.