Bu bir yolculuk hikayesi Baþý, sonu belli olmayan...
Dedi bir vaka’i nivist..
Dinleyelim... Ve perde açýlýyor...
Bütün yalnýzlýklar Ruh’uma... Kelimelerin en dibi uçurum... Her sözcük uzun bir sokak Ve hangi sözcüðü alsam elime Uzun bir yol.. Ýçinde binyýllarýn hüznü...
Bir çiçek bir bulut bir kuþ... Masmavi gök.. Ve umut..
Sokaðýn, aþkýn ve yiðitliðin bir sesi olmalý... Bir rengi... Belki bir yolu... Ama nedense Hep bir uçurum...
Geçtiðim bu sokak, bu yollar çok tanýdýk... çoçukluðuma tebessüm ediyor, dedi bir adam ve bu yol... gül ve demet... dedi bir kadýn...
Ve o ezgi Her yerde...
Günler ýþýðýn içindeki güve Kozasý erken yýrtýlmýþ týrtýl Kanatsýz kelebek ne yapsýn...
Ve ikinci perde
Gecenin bir aný Dünyanýn ücra bir köþedinde Bir ses...unutulmuþ... Baðýrýyor... Çýðlýk çýðlýða ... Yol Yol çok uzun...
Ýçim’in tüm kaleleri Zaferin ve karanlýðýn Demir’in ve altýnýn Suyun ve çekicin Ve keskin bir kýlýcýn Çok eski bir ezginin Ýþgal günlüðünde...
Ve eski bir savaþ meydanýndan.. Bir asker... Sevglim dedi... Ýçimde vuruldu... Sormayýn... Gün eski gün... Zaman hep ayný... Akrep hep yelkovana Sevda... Bundandýr... Þarkýsý bu saatin... Bitmez... Ve bu hikaye de... . . . Yolcu...
Ýstanbul... onekimikibinyirmi... Sosyal Medyada Paylaşın:
yolcu_wasabi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.