Neler geçmiyorki bu hayatta... Buda geçer... Ama gecer... Yana yana,yaka yaka,yýkýla yýkýla, Canýndan can ala ala. Ama gecer... Buda gecer... Her acý birgün diner Her yara bir gün kabuk baðlar... Kanatmazsan zamanla oda gecer... Ama gecer... Buda gecer...
Sen istersen yangýnlar söner, enkazlar kalkar, Gökkuþaðý yeniden açar... Gökkubbe yeniden doðar... Arþý ala ya ulaþýr dileklerin... Melekler bile senin için, Secde eder.. Ama gecer... Buda gecer...
Öldüm dediðin anda,yeniden doðmakmýk hayat... Her açan tomurcuk yeni bir hayatmýþ... Sabretmenim hikmetini ögrendiðin an,mucizelerle karþýlaklaþmak mýþ hayat... Ne kadar canýn deþilsede,inanmak çok zor olsada,yeniden doðabileceðine inandýðýn an,tam da o anda yeniden doða bilecegine inanmaktýr hayat... Buda gecer, Ama gecer...
10-10-2020 Ayþe Baþaran
Sosyal Medyada Paylaşın:
ayşebaşaran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.