Hayata Dair
Bedbin boz rengi bulutlar toplanýrken gökyüzünde
Akýllarýn tam orta yerinde þimþekler çaktý.
Ýlk damla düþerken karamsarlýðýn üzerine
Yüreklerin en kuytu yerinde umutlar aktý.
Taptaze ýpýlýk dokaþýrken damarlarýnda
Umutlarýn yataðýndan verilen ak sözler çýktý.
Daha adresini varmamýþken yuvalarýnda
Göz bebeklerinden yavaþ yavaþ pak canlar yandý.
Bu neyin, kimin sözüydü henüz anlayamadan
Çetrefilli dillerinden köpek diþleri geçti.
Bu neyin, kimin nazarýydý daha saramadan
Gülen o gözlerden býçak misali kesip geçti.
Sýtmalar tutadursun illet her bir safhasýnda
Nefes aldýkça bedenler, anbean zehirlendi.
Nazarlar deðedursun zillet her bir bakýþlarda
Ýki kaþýn arasýndan sonsuz aðrýlar ziplendi.
Boþuna aramýþlar devasýný tabiplerde
Canlardan "bir" canana edilen muhabbetteydi.
Boþuna aramýþlar nazarýný ilimlerde
Kalplerinden gözlere edilen hitabetteydi.
Nikbin ve dingin hava dolaþýrken yeryüzünde
Kendinden geçip, yörüngelerinde dönerlerdi.
Ýlk nefes solunurken son nefes enselerinde
Ezelden bir his vuku bulup aþkla yeþerirdi.
Mesut Tütüncüler
Denizli
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut Tütüncüler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.