GÖÇ GÖÇ OLDU

Yeþil yaprak gazel vermiþ.
Ormana daða güz gelmiþ.
Turna, sýðýrcýk göç etmiþ.
Yine öksüz kalmýþ daðlar.
Garip bozkýr kara baðlar.

Keklikler yavru uçurdu.
Göç yolunda, leylek, kurdu.
Boþ kaldý atamýn yurdu.
Yine gülsüz kalmýþ daðlar.
Dere sessiz sessiz çaðlar.

Fesleðen, gül boyun büktü.
Mor menekþe yaprak döktü.
Burda þafak erken çöktü.
Çorak susuz, toprak, daðlar.
Laleler sümbüller aðlar.

Ayþe nine göç yolunda.
Sarý gelin sað kolunda.
Torunlarý hep yanýnda.
Neydem yarsýz kaldý daðlar.
Selâm olsun kalan saðlar.

Mevsiler, çaðlar deðiþti.
Yaban mersinler yetiþti.
Koyun, kuzular karýþtý.
Hep yavrusuz yüce daðlar.
Karlar yaðar, baþlar çýðlar.

Su tutmuyor artýk arýk.
Dadaþým’ýn gönlü kýrýk.
Toprak olmuþ yarýk yarýk.
Bak mecalsiz kalmýþ daðlar.
Kurumuþ yaylalar baðlar.
10.10.2020 Muammer KARS
Sosyal Medyada Paylaşın: