KALBİME MEKTUP

KALBÝME MEKTUP

Ben yalnýzlýða büründüðüm saatlerde yazdým bu mektubu,
Sorma neden diye,
Dur bekle biraz,acele etme dedim gönlümün sesine,
Yýllarca daðlar gibi sýraladým özlemimi inceden ince,
Hep sükut olmamalýydý dilimin týnýsý,
Bir eþref saatinde sen olmalýydýn dilim,kalemim.
Bulutlarý seyre daldým,
Gözlerimin efsun bakýþlarýný gönderdim,
Sonra,sonra bir bir damlalar boþaldý yüreðime,
Ey kalbim, canýmýn orta yerinde duran,
Sana müþtak en özelinden kelimelerim var aslýnda,
Nasýlsýn???????
Nasýlsýn diyebildim içli içli.
Sustum bir süre,
Öylece bir süre iþte.
Ne haldesin benle var olan bedenimin bam teli,
Hüzün mü var yamacýnda,
Hep kan mý gözyaþlarýn.
Yoksa umut etkinde suya mý hasret kaldý,
Perdeli mi tebessüm saatlerin,
Göle mi döndü yüzün durgun, dalgýn, ve sen kokan,
Hazinelerimin en özelisin sen,
Durma mahzun ve kederli.
Sen benle, ben senle var oldukça,
Hep güzele dilbeste olsun duygularýmýz.
Sýcakta yansak,
Rüzgarda savrulsak,
Soðukta donsa damarlarýmýz,
Her daim avuç içi sýcaklýðý muhabbetimiz var oldukça,
Seni seviyorum ey kalbim,
Umutlar yeþerecek,
Sevgiler vuku bulacak,
Dostluklar,þehbal açacak,
Kötülükler son bulacak,
Ýnan, her an ne olur dua et,
Ýyiler,ayrýlacak kötüden,
Hadi gülümse,
Bak gecenin koynunda,
Sabahýn seherinde,
Senle olacaðým unutma
Kendine iyi bak,
Görüþürüz ey kalbim,
Görüþürüz inþallah.


Sosyal Medyada Paylaşın: