Bu Akşam..

Bu akþam;
Sahilin havasý, bir baþka..
Hüzün kokuyor..
Ayrýlýk kokuyor..
Sularda; Yalnýzlýk, boy veriyor..

Bir bana mý esiyor, bu hava ?
Bir ben mi alýyorum, bu kokuyu ?
Bir ben mi hissediyorum ?

Bu akþam;
Negatif, her þey..

Þurada bir aþk, can çekiþmiyor mu ?
Bir erkeðin gururu, boðulmuyor mu ?
Verilen emekler, hiçe sayýlmýyor mu ?

Koskoca sahil de bir ben mi görüyorum ?


Bu akþam;
Gece günü devirirken, oynandý bu Aþk’ýn son perdesi,
Kýz kulesi ile bank arasýnda..

Diyaloðu yazýlmamýþ..
Sessiz bir film çekilirmiþcesine..
Tek kiþilik: Ýlk ve son sahne..


Ne garip deðil mi ?
Dikiþ tutmuyor yeminlerim..
Ya ben atmayý bilmiyorum..
Ya yüreðim patlatýyor..



Kabul olmayan Dua’ma, dikiþ tutmayan yeminlerime
Ant olsun..

Azraile verdiðim, sadaka ile bu Aþk’ýn ömrü uzamaz..

Sen; Sað ol.. Ben, bu Aþk’ý bugünde öldürürüm..

Yasin Daðcý

Sosyal Medyada Paylaşın: