NEREYE BAKSAM KARŞIMDA GÜZ HER KÖŞEDE VURULMUŞ BİR YÜREK VAR

-l-

Ay ýþýðýna yoldaþ
tenha daðlarda güz çiçekleri
açar kan renginde.
Ýçimizde kaç yürek öldü
kimse bilmez Eylül de.

Ey YOLCU gökyüzüne bir bak
tepede yalnýz bir ay
karanlýkta sanki gerilmiþ yay.

Aðaçlar suskun, rüzgâr dingin
þehir tenha, sokaklar karanlýk
bir eylül gecesi daha geçiyor
sombahar kuruntusu serperek
yeryüzüne sessizce.

Acý bir hüzün çöker
her sonbahar gökyüzüne
belki de biten özgürlüklerin adý
‘’ Eylül ‘’ aslýnda…

Yalnýzlýða kaçmak var þimdi.
Güz fýrtýnasý var ömrün kaderle
kavgasýnda.

Kýzýl bir pastel güneþ ufukta
ve sahnede sarhoþ bir akþam
son gösterisini yapmakta.

Düþündükçe, kanayan bir yara
acýyla sýnanmýþ isyan kýyama kalkar
hýrçýn bir güzün kalp atýþlarýnda.

Kasvetli sonbahar akþamlarýnda
döþümüzde kaç yürek sustu
kimse bilmez Eylül de

Ahmet Sedat Kurt
Sosyal Medyada Paylaşın: